بماند...

روزها گذشته و ساعت ها میگذرد و هر چه دورتر میشوم از ساعت نبودنت یادت بیشتر مرا دگرگون میکند، همچون شرابی که هر روز کهنه تر میشود  یاد و خاطره ات بی خودم میکند، در چند ثانیه به آسمان میروم و با سرعت زمین میخورم،خورد شده استخوان احساسم، هر روز بیشتر به این جمله میرسم که انسان یک بار عاشق میشود و بعد میمیرد حتی اگر زنده باشد مرده است... 

شک ندارم که ویژگی های شگفت انگیز عاشقی یکبار قابل استفاده است...کاش میماندی تا هر روز عاشقی کنیم کاش حالا که یکبار قرار است زندگی کنیم من کنار تو عمرم را سپری میکردم ... هر روز به خودم و خدای خودم یک جمله میگویم... خدا به من صبر دهد از داغ نبودنت .

بماند که میشد کنارم بمانی نماندی بماند که کار دلم را به حسرت کشاندی
همه دلخوری های ریز و درشتم بماند …

جمعه...